روزی مرگ از زندگی پرسید  چه چیز باعث میشود که تو اینقدر شیرین و من اینقدر تلخ جلوه کنم زندگی جواب داد درغقهایی که در من هست وحقیقتهایی که در تو هست

وقتی با انگشت کسی را نشان می کنیم ، به یاد داشته باشیم که سه انگشت دیگر بطرف خودمان برگشته اند.

بهترین و بزرگ‌ترین بال رویاست به شرطی که بدانی تا مسافتی معین و تا زمانی معین می‌توان با آن پرواز کنی

یک شب آتش در نیستانی فتاد   

            سوخت چون عشقی که بر جانی فتاد

شعله تا سرگرم کار خویش شد        

     هر نی ای شمع مزار خویش شد

نی به آتش گفت کاین آشوب چیست    

    مر تورا زین سوختن مطلوب چیست

گفت آتش بی سبب نفروختم           

      دعوی بی معنیت را سوختم

زان که می گفتی نی ام با صد نمود     

    همچنان در بند خود بودی که بود

مرد را دردی اگر باشد خوش است  

       درد بی دردی علاجش آتش است

عهد

مرا عهدیست با جانان که تا جان در بدن دارم صفای خلوت خاطر از آن شمع چگل جویم به کام و آرزوی دل چو دارم خلوتی حاصل مرا در خانه سروی هست کاندر سایه قدش گرم صد لشکر از خوبان به قصد دل کمین سازند سزد کز خاتم لعلش زنم لاف سلیمانی الا ای پیر فرزانه مکن عیبم ز میخانه خدا را ای رقیب امشب زمانی دیده بر هم نه چو در گلزار اقبالش خرامانم بحمدالله به رندی شهره شد حافظ میان همدمان لیکن

هواداران کویش را چو جان خویشتن دارم فروغ چشم و نور دل از آن ماه ختن دارم چه فکر از خبث بدگویان میان انجمن دارم فراغ از سرو بستانی و شمشاد چمن دارم بحمد الله و المنه بتی لشکرشکن دارم چو اسم اعظمم باشد چه باک از اهرمن دارم که من در ترک پیمانه دلی پیمان شکن دارم که من با لعل خاموشش نهانی صد سخن دارم نه میل لاله و نسرین نه برگ نسترن دارم چه غم دارم که در عالم قوام الدین حسن دارم

عشق مثل ساعت شنیست همونجور که قلب رو پر  

میکنه مغز روخالی میکنه   

سلام
امروز  اولین روزیه که این وبلاگ  ساختم  امیدوارم  بتو نم  در   اینده  مطالب  خوبی داخلش بذارم
ممنون از این که اومدید